Giotto di Bondone uznawany jest za reformatora sztuki, tego który na nowo wprowadził idee naśladowania natury do malarstwa. Artysta tworzył na samym początku XIII wieku, w czasach średniowiecza. Jednak jego dzieła komponowane są wedle zasad, które na dobre rozwiną się w renesansie. Zaskakuje przede wszystkim jego zdolność do budowania wrażenia głębi przestrzennej, ale także i psychologicznej. Ciekawym tego przykładem jest fresk z Kaplicy Scrovegnich w Padwie przedstawiający scenę zesłania Ducha Świętego.
Apostołowie ukazani zostali w wieczerniku przypominającym ażurowy relikwiarz, z arkadami zwieńczonymi gotyckimi łukami. Zasiadają na ławach rozmieszczonych wzdłuż ścian. Giotto ukazał ich tak, jakby spoglądał na nich z zewnątrz – jeden apostoł jest widoczny jedynie od tyłu, głowy dwóch pozostałych zasłaniają kolumienki arkad. Cała grupa prowadzi ożywioną konwersację i nie zwraca uwagi na promienie Ducha Świętego spływające na nich ze sklepienia. Pośród nich brakuje jedynie Marii, matki Jezusa, która zwyczajowo zawsze jest przedstawiana w tej scenie.
Zesłanie Ducha Świętego czyli Zielone Świątki to święto związane z misyjną działalnością Kościoła. Apostołowie otrzymali wówczas dary od Ducha Świętego: dar przemawiania językami świata i charyzmaty. Dzięki temu mogli rozpocząć działalność misyjną. Wydarzenie to miało miejsce w pierwsze po Zmartwychwstaniu żydowskie święto Pięćdziesiątnicy czyli Szawout.
Więcej na temat tego motywu pisałam tu:
https://otulinablog.pl/2019/05/10/tympanon-z-vezelay/
Visits: 9